Ezber bozan teori: Karanlık madde evreni “Büyük Çöküş”e götürebilir
Astrofizikçiler, evrenin kaderine ilişkin uzun süredir kabul gören görüşü sarsan yeni bir teori ortaya koydu. Üç fizikçi — Hoang Nhan Luu, Yu-Cheng ve S.H. Henry Tye — karanlık enerjinin etkisinin sonsuz genişleme değil, nihai bir “Büyük Çöküş” getirebileceğini savunuyor.
Teoriye göre evren, yaklaşık 11 milyar yıl daha genişledikten sonra büzülmeye başlayacak. Şu anda 13.8 milyar yaşında olan evrenin toplam ömrü ise yaklaşık 33.3 milyar yıl olacak.
YENİ VERİLER EZBER BOZDUBu çarpıcı sonuca, Şili’de yürütülen Karanlık Enerji Araştırması (DES) ve Arizona merkezli Karanlık Enerji Spektroskopik Aracı (DESI) verileriyle ulaşıldı.
Araştırmalar, Einstein’ın öngördüğü gibi karanlık enerjinin sabit bir değer olmayabileceğini gösteriyor.
Fizikçi Henry Tye, bulgunun mevcut kozmolojik varsayıma meydan okuduğunu belirtiyor:
“Son 20 yıldır kozmolojik sabitin pozitif olduğu ve evrenin sonsuza dek genişleyeceği düşünülüyordu. Yeni gözlemler bunun aksine, sabitin negatif olabileceğini ve evrenin sonunda kendi içine çökeceğini gösteriyor.”
EVRENİN SONU: GALAKSİLER ÇARPIŞACAK, KARA DELİKLER HÜKMETECEKModellemelere göre genişleme yavaşlayıp tersine döndüğünde, galaksiler birbirine yaklaşacak, yıldızlar çarpışacak ve kara delikler baskın hale gelecek.
Uzay büzüldükçe kozmik arka plan radyasyonu ısınacak ve sonunda her şey sonsuz yoğunlukta bir tekilliğe sıkışacak. Yani “Büyük Patlama”nın tam tersi bir senaryo.
Tye, bu olasılığın insana varoluşsal bir anlam kattığını söylüyor:
“Eğer bu kanıtlar doğrulanırsa, evrenin bir sonu olduğunu bilmek garip biçimde rahatlatıcı. Bir yaşamın başlangıcı ve sonu ne kadar önemliyse, evren için de aynısı geçerli.”
KARANLIK ENERJİ DEĞİŞİYOR MU?DES ve DESI gözlemleri, karanlık enerjinin zaman içinde değiştiğini öne süren “aksiyon karanlık enerjisi modeli”ni destekliyor.
Bilim insanları, hal denklemi parametresinin -1’den sapmalar gösterdiğini ölçtü. Bu sapma küçük görünse de 4.2 sigma güven düzeyinde doğrulandı . Yani yalnızca 15 binde bir olasılıkla rastlantısal olabilir.
Araştırmacılar, evrenin ölçek faktörünü zaman içinde simüle ettiklerinde genişlemenin giderek yavaşlayıp tersine döndüğünü buldu. Böylece yerçekimi baskın hale gelerek evrenin kendi içine çökmesine yol açıyor.