Yeni sezon başlıyor. Transfer videoları, meşaleler, sosyal medya şovları, havalimanı karşılamaları… Türkiye’nin en iyi organize olduğu şey: Yeni transfer karşılamak.   Ama şu tabloya bir bakalım: Ziyech geliyor → oynayamıyor → gönderiliyor. Kruniç geliyor → ‘ya bu adam kimdi?’ → gidiyor. İmmobile geliyor → santrfor değil, → para ver gönder. Herkes geliyor, herkes gidiyor. Ama kalan hep aynı: borç.   Klüplerin Ekonomik Portresi: Tablo değil, kara delik.   Bugün 4 büyük kulübün toplam borcu 60 milyar TL. “Eski parayla söyleyeyim mi? 60 katrilyon.” Osimen’e 75 milyon, Orkun’a 30 milyon, Duran’a 25 milyon euro…   Ve her sezon bu borcun üstüne milyonlarca euro ekleniyor. Nasıl mı? Bir sezonda 9 transfer yapılıyor. 3 tanesi ilk 11’e giremiyor. 2 tanesi 6 ay sonra ayrılmak istiyor. 1 tanesi sakat. Geriye kalan 3 oyuncuya da “yıldız” muamelesi yapılıyor çünkü: zaten öyle olması lazım, çok para verildi.   Kulüpler transferi, finansal karar değil; tribüne mesaj, seçim vaadi, imaj operasyonu olarak görüyor. Satış yapabilen yönetici neredeyse yok. Ama herkes ‘alma’ işinde mahir. Çünkü alırken görünüyorsun. Statta, uçakta, ekranda, sosyal medyada… Satarken görünmezsin. Komisyon yok, şov yok.   Listeler uzun, ödemeler sessiz   İsimleri tek tek sayalım mı? • Fenerbahçe’de fesih edilen: Perotti, Samatta, Frey, Kent, Caulker… fesih edilemesi beklenenler: Carlos, Amrabat, Becao, Djiku… • Galatasaray’da fesih edilen: Zaha, Ziyech, Cicaldau, Morutan… fesih edilmesi beklenenler: Cuesta, Jakops, Jelert, Köhn, Frankovski… • Beşiktaş’ta fesih edilen: Immobile, Aboubakar, Chamberlain… fesih edilmesi beklenen: Ricardo, Musrati, Mario, Onana… • Trabzonspor’da fesih edilen: Orsic, Bartra, Gomez… fesih edilmesi beklenen: Barisic, Mendy, Lundstram…   Bir sezonda 7-8 oyuncuya tazminat ödüyorsun. Bazılarına hiç forma giymediği için. Bazılarına sadece forma giydiği için. Yani oynasalar da dert, oynamasalar da dert. Ama para gidiyor. Hem de euro bazında.   Yönetim mantığı: Olmayan parayla gösteri yapmak   Şöyle düşün: 300 bin euro edecek bir oyuncuya 3 milyon euro veriyorsun. Çünkü menajer öyle dedi. 5 maaşlı scout rapor hazırlamış. Yönetici görmüş ama anlamamış. Ama video iyiydi.   Yani aslında futbolcuyu değil; videoyu alıyorsun.   “Futbolcular geliyor gidiyor. Hoca değişiyor. Başkan değişiyor. Ama olan hep bize oluyor. Çünkü faturayı hep biz ödüyoruz.”   Nerereye kadar?