Artık halkın dayanacak gücü kalmadı.
Küçük esnaf borç batağında, vatandaş kredi kartıyla ay sonunu getirmeye çalışıyor.
Her geçen gün artan fiyatlar, yükselen kiralar ve düşen alım gücü insanları çaresiz bırakıyor.
Ama ne yazık ki bu feryadı duyan yok, gören yok, çözüm üreten yok.
86 milyon nüfuslu bir ülkede, zengin ile yoksul arasındaki uçurum artık kapanmaz hale geldi.
Yukarıda, siyasi kademelerde ve kara para sahiplerinin dünyasında hayat hâlâ güllük gülistanlık.
Fakat bu ülkenin omurgasını oluşturan halk, gün be gün tükeniyor.
Bu sessiz çığlığı artık duyun.
Gerçek ekonomi rakamlarla değil, pazardaki fiyatla, mutfaktaki tencereyle, çocuğun okul masrafıyla ölçülür.
Vatandaşın sabrı sınırda, umudu ise her geçen gün biraz daha azalıyor.
Biz bu ülkenin alın teriyle yaşayan insanları olarak, yönetimden lüksü değil adaleti, susturmayı değil çözümü bekliyoruz.
Artık görmek, duymak ve harekete geçmek zorundasınız.
Çünkü bu ses, halkın sesidir.
Ve halkın sesi susturulmaz.